Kees Bregman
Als bèta van huis uit (ooit begonnen met een jaar farmacie) heb ik theologie gestudeerd uit fascinatie voor de Bijbelse verhalen. Ik ben pastor geworden uit interesse voor de levensverhalen van mensen en uiteindelijk docent om het plezier van het delen van kennis en ervaring. Ik ben een taalmens, een lezer en luisteraar, precies in analyse, verbindend in verwoording, altijd op zoek naar wat mensen ten diepste bezielt in relatie met zichzelf, de anderen, ‘God’.
Profiel
In 2007 ben ik gepromoveerd op een praktisch-theologische studie over poëzie en preken: twee vormen van verbindende taal. Daarna heb ik mij verder geschoold in de contextuele benadering, waarvan ik sinds 1994 weet en die ik sinds 1998 grondig leerde kennen en beoefenen door de Jaartraining Contextueel Pastoraat bij Aat van Rhijn en Hanneke Meulink-Korf. In 2008-2009 deed ik de vervolg-opleiding Contextuele hulpverlening en therapie bij ‘Leren over leven’ in Utrecht, in latere jaren aangevuld met scholing in de externalisatiemethodiek ‘Een Taal Erbij®’ bij de Kontekst in Hilversum (2012). Ik volgde de opleiding Partnerrelatietherapie bij Jan Lens en May Michielsen (School voor Relatie-therapie, Utrecht 2014-2015) en supervisie en leertherapie bij Gerdy Rooijakkers-Segers (De Bron, Neer 2014-2017). Intervisie met collega’s in hulpverlening en pastoraat vergezelt mij nog altijd in het contextuele werken.
Meer en meer raak ik geboeid door de filosofische grondslagen van de contextuele benadering: het dialogische denken van Martin Buber, aangescherpt door de ethische filosofie van Emmanuel Levinas. In mijn wijze van begeleiding/counseling vind ik het inspirerend om aan te sluiten bij verschillende spirituele bronnen: klassieke mythologie, Bijbelse verhalen, middeleeuwse mystiek en hedendaagse poëzie. Overal is taal te vinden die ons hart kan openen voor wat wezenlijk is. Taal die zicht kan geven op wat ons te doen staat in onze relaties, met mensen die op ons rekenen en met mensen op wie wij willen rekenen.
In ‘De Keper’ werk ik met jongeren, jongvolwassenen, mensen van middelbare leeftijd en mensen op leeftijd. Sommigen komen alleen en vooral voor zichzelf, anderen komen met hun vrouw of man, weer anderen komen met een broer of zus, of als ouder en (volwassen) kind.
Steeds is mijn inzet te zoeken naar ‘dialogische mogelijkheden’, een spreken én luisteren waarin de één én de ander ervaren dat aan ieder wordt rechtgedaan.
